تفاوت کفش ایمنی و کوهنوردی

- Advertisement -

کفش، پاپوشی است که وظیفه فراهم نمودن راحتی، آسودگی و سلامت پا­ها را دارد. پا­ها عضو مهمی از بدن هستند. آنقدر مهم که به آن لقب قلب دوم بدن را می­دهند. هنگام کوهنوردی یا انجام کار­های صنعتی، از زمان­هایی هستند که پا­ها در فشار قرار دارند. استفاده کفش مناسب  می­تواند سبب جلوگیری از آسیب و فشار به پا­ها شود.

زیره مناسب یک ویژگی کفش ایمنی و کفش کوهنوردی است که تاثیری مستقیم روی سلامت پا خواهد داشت. به جز این ویژگی، تفاوت جنس کفش ایمنی و کوهنوردی، بزرگ­تر بودن کفش کوهنوردی نسبت به کفش ایمنی و سنگین وزن­تر بودن کفش کوهنوردی نسبت به کفش ایمنی عواملی هستند که در حفظ سلامت افراد و کارکنان و کارایی و کاربرد کفش­ها تاثیر گذار خواهند بود.

در ادامه به معرفی و بررسی ویژگی کفش ایمنی و کفش کوهنوردی و همچنین تفاوت­های آن­ها خواهیم پرداخت. شما عزیزان نیز می­توانید با مراجعه به سایت یونکس انواع مدل کفش کار را مشاهده و تهیه نمایید.

ویژگی­ های کفش ایمنی و کفش کوهنوردی

کفش ایمنی وظیفه محافظت از پا در برابر خطراتی را دارد، که کارکنان را در محیط کاری تهدید می­کند. برخی از این تهدیدات شامل سقوط اشیاء، حرارت، جریان الکتریکی و مواد شیمایی و اسید­ها  می­شود. به بیان دیگر کفش کاری یا همان کفش ایمنی برای محافظت از پا درضمن ایجاد حس آسودگی در محیط کاری طراحی شده است.

ویژگی کفش ایمنی و کفش کوهنوردی که در آن مشترک هستند، ایجاد حس آسودگی و محافظت است. کفش کوهنوردی نیز باید دارای ویژگی­هایی باشد که از پا در برابر خطرات محافظت کند. از طرف دیگر نکته­ای که بسیار حائز اهمیت می­باشد آن است که کفش کوهنوردی طوری طراحی می­شود که پا در هر حالتی حس آسودگی داشته باشد.

همین ویژگی کفش ایمنی و کفش کوهنوردی سبب پدید آمدن بسیار از تشابهات میان آن­ها شده است. مانند ایمنی، زیره مناسب، وزن مناسب و یا ویژگی­هایی چون ضد آب یا ضد حرارت بودن. اما اگر بخواهیم خیلی جزئی­تر ویژگی­های این دو نوع کفش را بررسی کنیم، متوجه تفاوت جنس کفش ایمنی و کوهنوردی خواهیم شد. دلیل این تفاوت نیز نوع کارایی و کاربردی است که هر کدام از کفش­ها برای آن تولید شده­اند.

تفاوت جنس کفش ایمنی و کوهنوردی

کارایی کفش ایمنی و کوهنوردی بسیار متفاوت است. به بیان دیگر کارایی سبب تفاوت جنس کفش ایمنی و کوهنوردی خواهد بود. کفش ایمنی باید توانایی تحمل ضربه، فشار، حرارت، جریان الکتریکی، مواد شیمیایی و خورندگی اسید­ها را داشته باشد. از این رو مواد مختلفی در تولید آن استفاده می­شود.

در طرف مقابل کفش کوهنوردی تنها لازم است انعطاف، زیره مناسب و رویه یا پوشش خارجی با کیفیت داشته باشد. زیره و انعطاف کفش کوهنوردی باید طوری طراحی شود که بعد از مدتی استفاده حس خستگی در پا ایجاد نکند. جنس پوشش خارجی آن نیز باید طوری طراحی شود که هوا به داخل کفش جریان داشته باشد اما کفش ضد آب باقی بماند.

مدل ­های مختلف کفش ایمنی و کفش کوهنوردی

همانطور که بیان شد، کارایی سبب تفاوت جنس کفش ایمنی و کوهنوردی است. از این رو در ادامه به بررسی برخی از مدل­های کفش ایمنی و کوهنوردی خواهیم پرداخت که نیاز به استفاده از مواد خاصی برای تولید آن­ها است.

کفش ایمنی ضد حرارت

این کفش ایمنی از نوعی چرم خاص تولید می­شود. این نوع چرم توانایی تحمل دما و حرارت بالا را دارد. زیره این کفش می­تواند بین جنس لاستیک، تی­پی­یو و پی­یو متغیر باشد. اگر بخواهیم از این کفش در محیط نفتی یا اسیدی بهره ببریم بهتر است از زیره تی­پی­یو یا لاستیک استفاده کنیم، این مدل از زیره­ها در برابر دما و خورندگی اسید، مقاومت بهتری را نسبت به نوع پی­یو از خود نشان می­دهند.

کفش ایمنی عایق جریان الکتریسیته

در تولید این نوع کفش ایمنی از هیچگونه فلزی استفاده نشده است تا این کفش به طور کامل برای استفاده در محیط صنایع برقی مناسب و ایمن باشد. با این حال می­توان از زیره پی­یو برای این نوع کفش استفاده کرد تا راحتی و نرمی بیشتری را برای کارکنان فراهم کند.

مقاله مرتبط: “بهترین کفش ایمنی کار“

کفش کوهنوردی سنگین دو پوش

برای تولید برخی از کفش­های کوهنوردی از موادی استفاده می­شود که سبب سنگین وزن­تر بودن کفش کوهنوردی نسبت به کفش ایمنی خواهند شد. این نوع کفش کوهنوردی نیز از کفش ایمنی سنگین­تر است.

همچنین یکی از دلایل بزرگ­ بودن کفش کوهنوردی نسبت به کفش ایمنی دو لایه بودن آن­ها است که این کفش نیز از دو لایه پوشش بهره می­برد، یک لایه به اندازه سایز پای کوهنورد است و دیگر لایه کمی بزرگ­تر از سایز پای کوهنورد خواهد بود. لایه بزرگ­تر به زیره کفش کوهنوردی متصل خواهد شد. همچنین زیره­ای که در تولید این کفش به کار رفته است، اصلا انعطاف پذیر نیست و جنس سختی دارد. از این نوع کفش کوهنوردی برای صعود به کوه­ هایی تا ارتفاع ۷۰۰۰ متری استفاده می­کنند.

کفش هیمالیانوردی

همانطور که گفته شد بزرگ بودن کفش کوهنوردی نسبت به کفش ایمنی می­تواند به دلیل چند لایه بودن کفش­های کوهنوردی باشد. این نوع کفش کوهنوردی از سه لایه تشکیل شده است، یک لایه از این کفش به اندازه سایز پا کوهنورد، یک لایه به اندازه سایز زیره کفش و یک لایه نیز گتر بلندی خواهد بود که روی تمام رویه یا پوشش خارجی آن دوخته شده است. این کفش مناسب صعود به کوه­هایی تا ارتفاع ۸۰۰۰ متری خواهد بود.

بزرگ بودن کفش کوهنوردی نسبت به کفش ایمنی سبب نا­کارآمدی این کفش­ها در زمینه صنعتی شده است. همچنین سنگین وزن­تر بودن کفش کوهنوردی نسبت به کفش ایمنی باعث شده تا کارکنان مشاغل به طور کامل به دور کفش کوهنوردی را خط بکشند.

با اینکه برخی از کفش­های کوهنوردی از مقاومت خوبی برخوردار هستند اما نمی­توان از آن­ها به عنوان کفش کار در طولانی مدت استفاده کرد. برای مثال استفاده از کفش کوهنوردی سنگین دو پوش در محیطی بدون وجود برف می­تواند سبب ایجاد تاول و آسیب رساندن به پا شود.

سخن نهایی

کفش کوهنوردی و کفش ایمنی تفاوت­های فراوانی با یکدیگر دارند. سنگین وزن­تر بودن کفش کوهنوردی نسبت به کفش ایمنی و بزرگ بودن کفش کوهنوردی نسبت به کفش ایمنی نمونه­های از این تفاوت­ها هستند. این تفاوت و اختلاف­ها به دلیل تفاوت جنس کفش ایمنی و کوهنوردی به وجود خواهند آمد.

با این حال برخی ویژگی کفش ایمنی و کفش کوهنوردی شباهت­های فراوانی به هم دارند. برای مثال کفش ایمنی و کوهنوردی هر دو باید ایمن باشند و حس آسودگی را برای کوهنوردان و کارکنان فراهم کنند. همچنین اگر به دنبال اطلاعات بیشتری راجع به ابزار­آلات هستید و یا به دنبال فروشنده­ای مطمئن برای خرید آن­ها می­گردید، بهتر است به سایت یونکس سر بزنید.